Ρίξτε το σήμα...
Κυρίες και κύριοι, διακόπτουμε τη
ροή (γκουχ, γκουχ) του προγράμματός μας για μια έκτακτη είδηση:
ΚΟΡΤΙΖΟΝΗ!
……
Ξεκίνησα να παίρνω κορτιζόνη. Πάλι. Αυτό σημαίνει κομμένο το αλάτι και η πολλή ζάχαρη. Εεεμμ, για να είμαι ειλικρινής αυτό δεν επηρεάζει κάπως κανέναν άλλο εκτός από εμένα... Α, ναι, ΚΑΙ ΤΟ BLOG!
Ας σταθούμε εδώ λιγάκι, να αναλογιστούμε τι σημαίνει βγάζω το αλάτι από τη διατροφή μου. (Επίσης θα κρατήσουμε ενός λεπτού σιγή για όλα τα εύγευστα πράγματα που θυσιάζονται στο βωμό της κορτιζόνης...)
Καταρχήν "όχι αλάτι" σημαίνει το προφανές: σταματάω να αλατίζω τις τροφές. Sounds easy, right? Αρκετοί έτσι κι αλλιώς δε ρίχνουν πολύ αλάτι στο φαγητό και αποφεύγουν το αλάτι στις σαλάτες, και ό,τι άλλο αλατίζεται επιπλέον. Φαίνεται εύκολο να μην βάζεις καθόλου, ειδικά αν δεν έβαζες πολύ to begin with. Χα! Piece of cake… NOT!
Υπάρχει ένα δεύτερο επίπεδο, όχι και τόσο μυστικό, το οποίο όμως δεν συνειδητοποιείς τόσο εύκολα- παρά μόνο αν χρειαστεί πραγματικά να ΚΟΨΕΙΣ το αλάτι. Τέρμα τα επεξεργασμένα τρόφιμα! Το αλάτι, για την ακρίβεια το νάτριο είναι που δημιουργεί το πρόβλημα, βρίσκεται παντού. Οκ, τώρα που το συζητάμε (μόνη μου δηλαδή) βγάζει νόημα: πατατάκια, ποπ κορν, κρακεράκια, πρέτσελ, ξηροί καρποί και οτιδήποτε άλλο φαίνεται να είναι χιονισμένο με αλάτι ή να το έχει κολλημένο πάνω του ωσάν κρεατοελιά απορρίπτεται. Καλά δε το συζητώ για παστά, ελιές, τουρσιά και οτιδήποτε άλλο βρίσκεται σε άρμη… Εννοείται πως ό,τι ψήνεται, μαρινάρεται, παστώνεται ή ωριμάζει σε αλάτι έχει υψηλή (στο Θεό λέμε) περιεκτικότητα σε νάτριο. Να προσθέσω εδώ πως έτοιμα γεύματα και κονσέρβες are pretty much out of the question. Επίσης, πες αντίο σε τυριά (WHY, GOD, WHYYYYYYY?) και αλλαντικά. Nαι, αυτό σημαίνει και το μπέικον και τα λουκάνικά, ακόμα και την αθώα καπνιστή/βραστή γαλοπούλα χαμηλών λιπαρών που βάζεις στο τοστάκι σου.
Οκ, λες, δεν πειράζει, δε θα τρώω τοστ, και ας στερηθώ μωρέ και τα τουρσιά και τα τυριά. (Ναι, τι εύκολα που το λες μέχρι να σου πει κάποιος φίλος “Πάμε για ποτό/φαγητό?” και συνειδητοποιήσεις ότι δε μπορείς να μασουλήσεις τίποτα με το ποτό/χυμό/φρουίτ παντς σου βρε αδερφέ, εκτός κι αν έχει κάποιο μπαρ την ευγενή καλοσύνη να σερβίρει φρούτα ή αγγουράκια-καροτάκια τα οποία όμως δεν έχει αλατίσει. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα από μόνο του, μην ξεφεύγουμε.) Και, οκ, θα μαγειρεύω –συνέχεια- εγώ για να έχω τον έλεγχο του τί τρώω.
Και έτσι περνάμε στο τρίτο άκρως μυστικό επίπεδο του “Βγάζω το αλάτι από τη διατροφή μου”. Είναι ίσως το σκοτεινότερο και σατανικότερο επίπεδο, το οποίο έρχεται ύπουλα από πίσω σου και σου χτυπά αλύπητα τον ουρανίσκο αφήνοντας τη γλώσσα με μια αίσθηση κενού και το στόμα με μια αίσθηση απώλειας... [Insert dramatic background music]
Ναι, το φαγητό χωρίς αλάτι είναι απίστευτα βαρετό. Και άνοστο... Α-ΝΟ-ΣΤΟ.
Τα πιο απλά πράγματα είναι άνοστα. Μακαρόνια? Λευκό πιλάφι? Πατάτες ψητές, βραστές, πουρές? Άνοστα. Οτιδήποτε κοκκινιστό χωρίς αλάτι, μπλιαχ. Όσπρια? Επίσης! Κρέας ψητό? Τώρα ξέρουμε γιατί οι ψήστες στις ψησταριές έχουν ένα μπολ με αλάτι δίπλα τους…
Και λες πάλι, δεν πειράζει, θα βάλω μουστάρδα να το νοστιμίσω. Όχι! Δες το επίπεδο δύο. Η έτοιμη μουστάρδα έχει αλάτι. Και για να σε προλάβω, το ίδιο και η κέτσαπ και η μαγιονέζα. Κλαψ… Απογοήτευση στους γευστικούς κάλυκες.
Ας μην μας παίρνει από κάτω όμως! (Σε ποιόν μιλάω? Αφού μόνο εγώ έχω κόψει το αλάτι…) Η πολυετής μου εμπειρία (χεστήκατε) με τη λήψη κορτιζόνης με έχει βοηθήσει στο να βρω τρόπους να κάνω το ανάλατο φαΐ νόστιμο… Όσο γίνεται δηλαδή!
Μυρωδικά, περισσότερο οξύ –λεμόνι, ξύδι, και ζωμοί (όχι κύβους- επίπεδο 2, λέμε!), είναι κάποιες λύσεις. Αποτελεσματικές θα έλεγα! Και μια που έχω μπροστά μου ενάμιση μήνα τουλάχιστον με κορτιζόνη θα τα αναλύσω εκτενώς και η συνταγή για τη ζαμπονοκασερόπιτα θα αναβληθεί για λίγο..!
Stay tuned!
ΥΓ: Είναι απίστευτο πόση γευστική δύναμη έχει μια τόσο απλή χημική ένωση… NaCl και γκρρρ!